Książki takie jak my

#Recenzja

"Miasto cieni" Ransom Riggs

O autorze:
Ransom Riggs jest amerykańskim pisarzem.
Urodził się w Maryland, na dwustuletniej farmie, a dorastał na Florydzie. Studiował literaturę angielską na Kenyon College oraz filmoznawstwo na Uniwersytecie Południowej Kalifornii.
Riggs zbierał również ciekawe fotografie, które, za zgodą swojego wydawcy, Quirk Books, chciał wydać jako książkę z obrazkami. Za radą redaktora ułożył je jednak w przewodnik, do którego dołączył narrację. Tak powstał Osobliwy dom Pani Peregrine, który zyskał status bestsellera New York Timesa.

O książce:
Data wydania: 30 października 2014
Liczba stron: 460
Kategoria: fantastyka, fantasy, science fiction
Cykl: Pani Peregrine
Tom: 2
Wydawnictwo: Media Rodzina

Opis książki:
„Kontynuacja Osobliwego domu pani Peregrine, który zachwycił nie tylko nastoletnich czytelników.
Akcja powieści rozpoczyna się dokładnie tam, gdzie zakończyła się poprzednia. Jest rok 1940. Jacob i jego nowi przyjaciele opuszczają wyspę, na której znajdował się dom pani Peregrine i udają się do Londynu. W czasie podróży czekają ich liczne niespodzianki i przygody.
Biblioteka dusz to niepowtarzalna, magiczna powieść, która przenosi czytelników w świat wyobraźni, telepatii, pętli czasowych, zmiennokształtnych i niesamowitych zwierząt.”

„(...) nie można czuć się źle w każdej sekundzie. Śmiech nie sprawia, że złe rzeczy stają się gorsze, podobnie jak nie staną się lepsze dzięki łzom. Śmiech nie oznacza, że jest nam wszystko jedno albo że zapomnieliśmy — świadczy tylko o tym, że jesteśmy ludźmi.”

„Miasto cieni" jest bardzo przyjemną kontynuacją „Osobliwego Domu Pani Peregrine”. W tej części znowu spotykamy Jacoba i jego przyjaciół. Śledzimy dalsze losy tych bohaterów, którym na szczęście udało się uciec z rąk potworów i pragną pomóc ukochanej Pani Peregrine, która ma problem z powrotem do ludzkiej postaci. Dzieci bardzo potrzebują swojej mentorki, która w postaci ptaka na niewiele im się przydaje. Zwłaszcza, że czas pędzi nieubłaganie, a bohaterów ścigają różne potwory.

„ Nie walcz z bólem. To najważniejsze. Ból próbuje ci coś przekazać. Powitaj go i pozwól, by przemówił.”

Książka ta w całości pokryta jest zapiskami z przygód dzieci, które wędrują po wyspie. Oczywiście jest urozmaicona zdjęciami, które dodają jej charakteru i mroku.
Trzeba przyznać, że dzieci zostały „rzucone na głęboką wodę”, gdyż muszą poradzić sobie same. Bez Pani Peregrine i bezpiecznego domu. W tej części bardzo urzekło mnie to, że każda z postaci została doceniona i znajduje się o niej fragment w tej powieści. Dzięki temu zabiegowi możemy lepiej poznać poszczególne dzieci i ich osobliwe zdolności.

„Nie wiem, dlaczego tak bardzo starała się udowodnić obcym, że mamy dobre serca - przecież wystarczało, że sami o tym wiemy.”

Podoba mi się to, że autor wprowadził do tej części nowe postacie, zwłaszcza dwie siostry, które niewątpliwie ubarwiły mi poznawanie tej historii. Autor dodając nowych bohaterów urozmaicił kolejne przygody, które stoją na drodze do szczęścia bohaterów z pierwszej części. Każda z nowych postaci ogrywa tu konkretną rolę i jest wpisana w schemat wydarzeń. Dodając nowe miejsca Riggs sprawił, że przenosimy się do różnych scen, często zaskakujących dla ogólnej fabuły.

Autor wykreował powieść o wielu gatunkach, wplótł w tę książkę tyle wydarzeń, bohaterów i wątków, że momentami łatwo było się zgubić.

Jedynym minusem tej książki jest to, że publikowane zdjęcia pojawiają się wcześniej niż ich opisy, czego nie spotkałam w pierwszej części, gdzie ilustracje łączyły się z tekstem.

Zakończenie mnie zaskoczyło, pozytywnie. Jestem ciekawa, co autor zafundował czytelnikom w kolejnym tomie i mam nadzieję, że niedługo się o tym przekonam.