POZNAJ AUTORKĘ - Alina Duchnowska

AKCJA – POZNAJ AUTORKĘ

Imię i nazwisko: Alina Duchnowska

1. Jaka jest Twoja ulubiona książka/książki (maksymalnie trzy)?
Uwielbiam cały cykl o Stephanie Plum autorstwa Janet Evanovich. Mogę też bez końca czytać „Prawa i powinności” Kariny Pjankowej i zawsze tak samo płaczę ze śmiechu. 

2. A ulubiona piosenka?
Nie wiem. Naprawdę. Mój gust muzyczny jest bardzo eklektyczny. Co jakiś czas mam fazę na jakiś utwór lub wykonawcę, a potem mi się to zmienia.

3. Jakie jest Twoje najpiękniejsze wspomnienie?
Zadajesz bardzo trudne pytania! :D Rzadko wspominam, skupiam się bardziej na teraźniejszości i pracy.

4. Kim jest osoba, która najbardziej Cię inspiruje?
Nigdy nie rozumiałam idei autorytetu i inspirowania się ludźmi. Nie mogę powiedzieć abym miała kogoś takiego. Po prostu staram się obserwować ludzi, którzy w jakiś sposób zwrócili moją uwagę i uczyć się na ich przykładzie. Czy to jest inspiracja?

Na przykład obserwuję wiele naszych pisarek, podglądam jak prowadzą promocję i jak pracują i czerpię z tego wzorce. 

5. Jak zaczęła się Twoja przygoda z książkami, zarówno czytaniem, jak i pisaniem?
Moja mama zawsze czytała mi książki. Ja osobiście na początku bardzo nie lubiłam czytać, wszystkie książki dedykowane dzieciom w wieku wczesnoszkolnym były po prostu okropnie nudne! Musiałam odkryć literaturę przygodową, a potem fantastykę. Cały okres szkolny właściwie głównie czytałam, potrafiłam czytać po 3-4 książki tygodniowo.

 Co do pisania, to wymyślałam opowieści, jeszcze zanim nauczyłam się pisać. Więc chyba zawsze było we mnie coś co niestrudzenie tworzyło. Pisałam książki cały okres szkolny, a przestałam w końcówce studiów. Studia zupełnie wypaliły mnie intelektualnie. Dodatkowo w moim życiu zaszło parę niewesołych wydarzeń. Już zupełnie na dobicie było radzenie sobie z codzienną opieką nad chorą na Alzheimera babcią. Gdzieś tak w międzyczasie zaczęła się pogłębiać moja trwająca niemal całe życie depresja. Porzuciłam pisanie na dobre 10 lat i nie sądziłam, że kiedykolwiek do tego wrócę. A potem nagle przyśniła mi się historia Yuno i Altamira, odpaliłam komputer i pracowałam przez kolejne dziesięć miesięcy dzień w dzień, niszcząc kolejne klawiatury. No i jestem tutaj. Sama jestem tym wszystkim zdziwiona.

6. Czy wydarzenia, które wydarzyły się w Twoim życiu wpływają na to o czym piszesz?
Bardzo mocno! Niby piszę w nurcie fantasy, ale pod warstwą magii i smoków jest sporo realności. Bardzo często też cytuję w książkach prawdziwe rozmowy, które prowadziłam. Czasem takie dobre, z których wynikały pozytywne przemyślenia, które koniecznie chcę przekazać dalej w moich książkach. Natomiast czasem wręcz przeciwnie, toksyczne rozmowy, które wciąż bolą. Teraz mogę się „wyżyć” wrzucając to w książki, ha! Strzeżcie się drażnić pisarki 😉

Tak naprawdę nie lubię też podejmować tematów, w których nie mam osobistego doświadczenia.

7. Gdybyś mogła zamieszkać w dowolnym miejscu na Ziemi – gdzie by to było?
Obojętne gdzie. Ale chciałabym mieć własny, mały domek (tak do 50 m2) dla mnie i moich kotków! 

8. Gdybyś miała milion złotych, co byś z nim zrobiła?
Pisałabym i wydawała książki, nie martwiąc się o finanse na życie, hahaha! Kupowałabym mnóstwo grafik do moich książek. Zbudowałabym sobie ten wymarzony domek i część zagospodarowała na dom tymczasowy dla kotów. Obawiam się, że szybko by się ten milion rozszedł. Mogę prosić o dwa? Albo od razu dziesięć? Kotki to studnia bez dna! A grafiki tym bardziej 😉

9. Skoro życie jest takie krótkie, dlaczego nie robimy tylu rzeczy, które lubimy?
Bo musimy właśnie… żyć. Jak mamy robić to co lubimy skoro musimy większość czasu poświęcać na pracę po to by mieć za co jeść? Kapitalizm sprowadza nas do roli zasuwających w te i we w tę mróweczek niejednokrotnie nie mających czasu ani środków na jakiekolwiek hobby. Uważam, że sugerowanie ludziom, że coś robią źle nie korzystając z tej mitycznej wartości życia jest pozbawione empatii i wiedzy o procesach jakie zachodzą w naszym społeczeństwie.

10. Co robisz, gdy nikt nie patrzy?
Śpię. Uwielbiam spać. MUSZĘ dużo spać. Poza tym to właśnie śpiąc wymyślam fabuły książek. Czy mogę wobec tego twierdzić, że spanie jest częścią mojej pracy?

Bardzo dziękuję za możliwość „przepytania” Cię. Mam nadzieję, że pytania nie były problemowe.
Życzę wszystkiego dobrego!

Poznajmy Katarzynę Wycisk

 

Książki pełne niesamowitych emocji.

„Każdy ma swoje demony, jednak nie każdy wie, jak je zaspokoić. Nigdy nie myśl, że twój mrok jest lżejszy od mojego.” – fragment powieści FREAK Naucz mnie oddychać

25 sierpnia będzie miała miejsce premiera najnowszej książki Katarzyny Wycisk: FREAK. Naucz mnie oddychać. Jest to drugi tom serii NIEPOKONANI. Opowiada on historię Natalii, córki agresywnego alkoholika, która wyraża siebie poprzez muzykę, oraz Reinera, rannego podczas akcji gaśniczej strażaka, któremu ogień odebrał nie tylko pasję, ale także pewność siebie.

Powieści z serii NIEPOKONANI to emocjonalne rollercoastery. Poruszające trudne tematy, ściskające za serce i na długo pozostające z czytelnikiem.

„Jestem sam, a wokół szaleje ogień. Nie mogę się ruszyć, moje stopy dosłownie stapiają się z podłogą. Próbuję krzyczeć, ale zamiast tego zanoszę się kaszlem. Dym wpełza do nosa i płuc, zabierając oddech. Czuję smród palącego się mięsa. Spoglądam na dłonie, których skóra jest pożerana przez gorące płomienie. Żywioł nieubłaganie wgryza się w moje ciało, a ja nie mogę nic na to poradzić. Krzyczę, wołam o pomoc, ale nikt mnie nie słyszy. Zginę tu, rozpłynę się, po prostu zniknę nieodwracalnie.” – fragment powieści FREAK Naucz mnie oddychać.

Katarzyna Wycisk jest kobietą wielu pasji. Oprócz pisania, kocha rysować, malować, grać na gitarze i słuchać muzyki. Pochodzi ze Śląska i otwarcie przyznaje, że uwielbiam śląską gwarę. Swoją przygodę z pisaniem zaczęła już jako dziecko. Przez lata pisała do przysłowiowej szuflady, ale po wyjeździe z Polski zaczęła publikować swoje teksty na opowi.pl. Tam zdobyła pierwszych czytelników.

Zadebiutowała książką z gatunku urban fantasy pod tytułem: „Falcon, Na ścieżce kłamstw”, która jest pierwszym tomem zakończonej trylogii. 14 sierpnia 2021 roku miała miejsce premiera jej kolejnej powieści: „Krew Nowych Bogów”, która zdobyła status bestsellera Legimi. 14 lutego 2022 roku została wydana pierwsza część serii NIEPOKONANI: „Epi. Nie pozwól mi upaść”. Dramat/romans, gdzie główna bohaterka, podobnie jak pisarka, cierpi na epilepsję. Książka także zdobyła status bestsellera Legimi.

Autorka jest self publisherką, co oznacza, że samodzielnie wydaje swoje książki. Razem z mężem kontroluje cały proces wydawniczy i dba, by wszystkie książki prezentowały się jak najlepiej, a ich treść trafiała do serc czytelników.

RECENZJA PATRONACKA - Zatraceni w sobie 2 - K. M. Dyga

Zatraceni w sobie 2 - K. M. Dyga

Informacje o książce:

Data wydania: 9.02.2022

Liczba stron: 342

Cykl: Trylogia Zatraceni

Tom: 2

Opis książki:
"Jedno niepokorne serce. Dwaj mężczyźni gotowi je zdobyć.

Po zobaczeniu piękności wymykającej się z pokoju ukochanego zraniona Ida wciela się w rolę idealnej asystentki. Z powodzeniem realizuje to, do czego została zatrudniona, czyli mówienie prezesowi „nie”. Do tego jej serce wciąż rozdarte jest pomiędzy dwoma mężczyznami. Nie jest w stanie ponownie zaufać Konradowi ani zapomnieć Takashiego. Żaden z nich nie ułatwia jednak podjęcia wyboru, bo obaj są gotowi ją wspierać nawet w najtrudniejszych momentach.
Nad głową Idy zbierają się coraz ciemniejsze chmury. Gdy dowiaduje się, że jej ociec tak naprawdę żyje i do tego jest głową rosyjskiej mafii... Cóż, nawet wrodzony optymizm nie uchroni jej przed katastrofą.
Fenomenalne połączenie humoru, romansu oraz mafijnego twistu zawróci Wam w głowach w elektryzującej kontynuacji trylogii Zatraceni K.M. Dyga - strona autorska!".

Do premiery "Zatraceni w sobie 2" zostało 8 dni, a ja już mam u siebie egzemplarz patronacki i... drugi - konkursowy!

"Zatraceni w sobie 2" to bezpośrednia kontynuacja pierwszego tomu historii o Idzie i dwóch mężczyznach, do których rwie się jej serce.

Może marzy mi się scena jak z romansu, gdzie główny bohater staje w drzwiach z ogromnym bukietem kwiatów i pada na kolana, przepraszając ze łzami w oczach, po czym deklaruje dozgonną miłość, a wszyscy żyją długo i szczęśliwie – przynajmniej, póki świeci się czerwone światełko w kamerze. Jest też możliwość, że chcę mieć po raz kolejny satysfakcję z trzaśnięcia mu drzwiami przed nosem. Albo potrzebuję okazji do trzaśnięcia go w twarz, żebym mogła odreagować. Cokolwiek.

Historia przedstawiona przez autorkę jest niebanalną powieścią romantyczną, w której humor miesza się z żalem, miłość z nienawiścią, bezpieczeństwo ze strachem, a do tego niepewność wkrada się w myśli i uczucia.

Kogo wybierze Ida? Miałam dylemat, bo wybrankowie jej serca to zupełne przeciwieństwa, które mają niewiele wspólnych cech.

Jest to jedna z tych kontynuacji, na które bardzo czekałam. Ta historia wciąga, bohaterowie intrygują (chociaż czasami irytują), ale przede wszystkim wywołują we mnie jakieś uczucia. To nie były postacie nudne i bez charakteru, takie, o których szybko zapomnę. Wręcz przeciwnie, mamy tu rozbudowanych bohaterów, którzy dają się poznać czytelnikowi, zarówno z dobrej, jak i złej strony.

Ida była dla mnie trudną bohaterką, która nie do końca wiedziała, czego chce od życia. Na szczęście autorka zręcznie poprowadziła wątek z niezdecydowaniem kobiety odnośnie sercowych wyborów. Poniekąd zrozumiałam dylematy Idy i to, co nią kierowało. Niemniej, już nie mogę się doczekać tego, jak zakończy się ten cykl!

Akcja powieści toczy się dynamicznie, fabuła jest wielowątkowa. Nie ma tu miejsca na nudę, opisy scen są plastyczne i nie ma zbędnych zapychaczy. Książka jest przemyślana, a jej mocną stroną są dialogi i myśli głównej bohaterki, wyrażające wiele emocji.

Autorka przekonała mnie do siebie swoją twórczością. Cieszę się, że miałam przyjemność poznać kolejną książkę spod jej pióra  i pozostaje mi czekać na więcej.

Polecam, koniecznie wypatrujcie tej książki!

 Poznaj autorkę -> http://ksiazki-takie-jak-my.blogspot.com/2021/10/kartoteka-k-m-dyga.html

Krótko o książce - Devil's game Joanna Wylde

Opis: 

Liam „Hunter” Blake nienawidzi Reapersów. Zrobi wszystko, żeby zadać odwiecznym wrogom swojego Klubu jak najdotkliwszy cios. Okazja nadarza się sama. Liam szybko się orientuje, że, aby pokrzyżować Reapersom plany, wcale nie będzie musiał używać siły.

Emma Lou Hayes – córka Prezydenta Reapersów – okazuje się łatwym celem. Spodobała się Liamowi, kiedy tylko ją zobaczył, a teraz mężczyzna ma powód, żeby ją sobie wziąć.

Życie uczuciowe Emmy to prawdziwa ruina. Nadopiekuńczy ojciec skutecznie utrudnia jej randkowanie. Mężczyźni z Klubu trzymają się od niej z daleka, obawiając się swojego Prezydenta. Więc kiedy przystojny nieznajomy okazuje zainteresowanie jej osobą, dziewczyna nie waha się ani chwili.

W końcu spotkała mężczyznę, który nie obawia się jej ojca. Idealnego faceta.

A może tak jej się tylko wydaje.

 

"Devil's game" to trzecia odsłona cyklu o motocyklistach. Moim zdaniem ten tom jest najciekawszy, (chociaż nieco wtórny) przeczytanie go zajęło mi niewiele czasu, bo wciągnęłam się w akcję i pędziłam niczym motor podczas wyścigu ;) 

Tę historię czyta się bardzo przyjemnie, gdyż jest napisana przystępnym językiem. Akcja jest dynamiczna, bohaterowie ciekawi, a wydarzenia... zapierają dech w piersi i wywołują wiele emocji. Książka jest mocna, dynamiczna, seksowna i trafia wprost do serca.

Autorka stworzyła historię, której akcja rozgrywa się dynamicznie, jest wciągająca, świeża i trafia do czytelnika. Podoba mi się to, że wszystko jest zrównoważone.

Nie jest to historia idealna, aczkolwiek uważam, że to jedna z najlepszych serii o bikerach, jaką czytałam. 

Jedynym minusem jest to, że autorka powtarza schematy z poprzednich tomów, zabrakło mi powiewu świeżości, aczkolwiek ta książka to mocne 7/10,