RECENZJA „Postawić na szczęście” Anna Sakowicz
O autorce:
Anna Sakowicz (ur. 1972 r.) – absolwentka
filologii polskiej, filozofii i edukacji filozoficznej na Uniwersytecie
Szczecińskim oraz edytorstwa współczesnego na Uniwersytecie im. kardynała
Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Uwielbia wędrówki po meandrach literatury,
czarny humor oraz zabawę konwencją literacką. Mieszka w Starogardzie Gdańskim.
Publikowała artykuły w prasie pedagogicznej.
O książce:
Data wydania: 14 listopada 2018
Liczba stron: 352
Kategoria: literatura obyczajowa, romans
Cykl: Plan Agaty
Tom: 1
wydawnictwo: Edipresse
Opis książki:
„Agata to dziennikarka, która z powodu braku etatu w gazecie, zajmuje się
blogowaniem. Pisze o mało atrakcyjnych pracach. Była więc już „babcią
klozetową”, operatorem karuzeli i petsitterką. Jej młodsza siostra Pola od
piętnastu lat porusza się na wózku inwalidzkim, jest wziętym grafikiem i
koszykarką.
Agata zakłada się z młodszą siostrą, że w ciągu
trzech lat schudnie, znajdzie męża i urodzi dziecko. Chce być jak Bridget Jones
i powoli realizuje swój plan. Jednak nie jest to takie proste. Sprawy
komplikują się po spotkaniu byłego chłopaka Emila…”
Agata to zdecydowanie pozytywnie
zakręcona bohaterka. Kobieta jest dziennikarką, która nie pracuje w zawodzie (brak
wolnego etatu), lecz zajmuje się blogowaniem. Jej pomysł na zaistnienie w
blogosferze jest niezwykle kreatywny, a przy okazji pozytywnie wpływa na
książkę. Mianowicie, główna bohaterka ma prawie 40 lat a na swoim blogu opisuje
różne nieatrakcyjne prace w których podejmuje zatrudnienie na miesiąc. Jedno
trzeba jej przyznać, w pracy nie zdąży się znudzić, czy też wypalić zawodowo!
Podejmując kolejne zatrudnienia, jej życie toczy się bardzo dynamicznie,
kobieta żyje ciągle w biegu i nie ma czasu (bądź szczęścia) w miłości.
Bardzo podoba mi się pomysł na tę
książkę, oraz pewna bohaterka, czyli Pola. Jest to siostra Agaty, która porusza
się na wózku inwalidzkim, a przy tym jest naprawdę niezwykle pogodną i
energiczną postacią. Zakłada się z siostrą o to, że Agata w ciągu trzech lat
schudnie, znajdzie mężczyznę życia i będzie miała dziecko. Uda się?
Książka, mimo wątków
humorystycznych związanych z blogowaniem Agaty opowiada również o poważnych
sprawach, czyli życiu osoby na wózku, relacjach rodzinnych. Motyw
niepełnosprawności dał mi wiele do myślenia, zrozumiałam, że tacy ludzie też
chcą czuć się atrakcyjni i nie być postrzeganie przez pryzmat swoich
niedoskonałości. Ten temat jest trudny i naprawdę ciężko mi się wczuć w
psychikę takiej osoby.
Uważam, że książka jest napisana
bardzo dobrze, warsztat pisarki Anny Sakowicz jest na wysokim poziomie.
Historia, którą przedstawiła autorka z pozoru wydaje się lekka, jednak niesie
ze sobą przesłanie, które jest warte poznania. Powieść czytało mi się lekko, co
jest w pełni zasługą plastycznego języka Pani Sakowicz, oraz ciekawie
nakreślonej fabuły i dobrego skonstruowania bohaterów, zwłaszcza tych głównych.
Bardzo polecam i planuję sięgnąć
po drugi tom tego cyklu.
Pięknie dziękuję :)
OdpowiedzUsuń