Książki takie jak my

RECENZJA zbiorowa cyklu „Rok na Kwiatowej”

O autorce:
„Jest zodiakalną Panną i numerologiczną jedenastką. To połączenie sprawia, że wciąż toczą w niej walkę dwie natury i nigdy nie wiadomo która w danej chwili zwycięży: uporządkowana i realnie patrząca na świat, czy marzycielka i idealistka. Idzie przez życie w glanach lub boso – zależnie od tego, kogo i co spodziewa się spotkać. Najważniejszy dla niej jest człowiek (nie mylić z tłumem i ciżbą). Widok bezmyślnych ludzkich oczu, chamstwa i głupoty powoduje u niej długie okresy melancholii. 
Przez świat podąża z nieustającą wiarą w dobro i sprawiedliwość, znosząc z godnością spotkania z mniej sympatyczną częścią ludzkości. Stara się zachować jak najwięcej z dziecięcej części swojej natury, dzięki czemu ma nadzieję nie stać się obojętną na los innych.
Lubi słoneczniki i bursztyny, twierdząc, że zaklęte są w nich słoneczne promienie. 
Posiada dar nieograniczonego rozciągania czasu i dzięki temu w wolnych chwilach czyta, haftuje obrazy, robi powłóczyste swetry na drutach lub szydełku, zajmuje się decoupage’m. Kolekcjonuje ludzkie historie, więc bez obaw można opowiedzieć jej swoją.”

O książkach:
Tom 1 – Wędrowne ptaki
Tom 2 – Zamarznięte serca
Tom 3 – Dotyk słońca
Tom 4 – Owoce miłości

Rok na Kwiatowej to cykl o losach czterech zupełnie różnych kobiet, których wspólnym mianownikiem jest adres. Ich pierwsze spotkanie odbywa się w dość specyficznych okolicznościach, a mianowicie podczas awarii windy, jednak niesprzyjające okoliczności sprawią, że w kobietach zacznie rozkwitać relacja, zwana przyjaźnią.

„Wędrowne ptaki” to historia Malwiny, którą polubiłam najbardziej. Malwina to nietypowa  kobieta, która nie boi się wyzwań, ale poniekąd brak jej samodzielności, dojrzałości. Jest typową artystyczną, zakręconą duszą, wiecznie marzy o niebieskich migdałach i niekiedy stara się osiągnąć niemożliwe. Nie przywiązuje wielkiej wagi do wielu rzeczy i marzy o własnym mieszkaniu, a ojciec spełnia jej marzenie. Poczucie wolności wpływa bardzo pozytywnie na jej nastrój, osobowość, życie, do czasu… aż jej ojciec nagle umiera. Nagle nasuwa się wiele pytań. Czy miłość jest najważniejsza, a może jednak wolność? Czy warto się ustatkować, przejąć firmę po ojcu, czy jednak realizacja własnych pasji jest ważniejsza? Co naprawdę liczy się w życiu?

„Zamarznięte serca” to powieść, która skupia się na twardo stąpającej po ziemi Lilianie, kobiecie sukcesu, biznesu. Kobiecie, która ma swoje zasady, ma plan na swoje życie, jest osobą zorganizowaną, prowadzącą własny biznes dotyczący sieci sklepów odzieżowych. Liliana jest osobą, dla której praca jest najważniejsza, to nią żyje. Jej mała oaza przy ulicy Kwiatowej to mieszkanie perfekcyjne, urządzone z pomocą architekta. Czy pedantyzm, ideał i wieczne dążenie do celu są tym, czego naprawdę pragnie? Czy mieszkanie zawsze musi być idealnie wysprzątane? Przecież to mieszkanie jest dla człowieka, a nie człowiek dla mieszkania, więc może czasem warto odpuścić? Czy idealna Pani sukcesu naprawdę nie ma najdrobniejszej skazy?

„Dotyk słońca” opowiada o Róży, kobiecie skromnej, spokojnej, wrażliwej. Róża to nauczycielka języka angielskiego, która wydaje się być osobą aspołeczną. Jest to spowodowane tym, że kilka lat temu, ktoś złamał jej serce, co spowodowało, że kobieta zamknęła się w sobie i nie wchodzi w bliższe relacje z innymi. Kobieta po śmierci matki zapragnęła zacząć nowe życie, nie może dłużej żyć w miejscu, które boleśnie przypomina jej o stracie. Wybierając mieszkanie na kwiatowej ma nadzieję, że wspomnienia nie będą aż tak dawały jej się we znaki i będzie w stanie iść dalej przez życie, powoli łatając swoje serce po tak bolesnej stracie. A kto wie, może nowe miejsce pozwoli jej nie tylko zapomnieć o tym, co było, a również otworzyć się na innych?

„Owoce miłości” to książka poświęcona Wiolettcie, która jest żoną i matką, a w dodatku spodziewa się kolejnego dziecka. Wioletta to prosta kobieta, która urodziła i wychowała się na wsi w wielodzietnej rodzinie. Zawsze była otoczona ludźmi, przez co jest osobą bardzo otwartą, która bezpośrednio wyraża swoje zdanie w stosunku do innych. Przeprowadzka do miasta, na ulicę Kwiatową pozwala kobiecie wyrwać się od uporczywej teściowej, za którą niestety młoda matka nie przepadała. Jednak nie wszystko idzie po jej myśli, bowiem jej mąż zaczyna coraz więcej pracować, brać nadgodziny, wychodzić, przebywać poza domem, a w domu zaczyna być gościem. Pewnie wielu z nas w tym momencie nasuwa się oczywisty wniosek. Czy podejrzenia Wioli okażą się słuszne?

Karolina Wilczyńska to autorka, której powieści są lekkie, proste, przyjemne i niezwykle wciągające. Bardzo podobała mi się forma narracji, którą obrała autorka, bowiem w książkach bohaterki zwracają się… wprost do czytelnika! Czytając poszczególne powieści czułam się, jakbym była adresatką listów od poszczególnych dziewczyn, albo wierną słuchaczką ich opowieści przy herbacie. Taki zabieg pozwala na bliską relację z bohaterkami, wczucie się w ich historie.

Bardzo polecam tę serię, gdyż możemy dokładnie poznać bohaterki, wyrobić sobie zdanie na temat ich osobowości, a także w poszczególnych tomach spotykać osoby, znane z innych części tej serii. Uwielbiam, gdy bohaterowie przeplatają się w taki sposób.

Seria „Rok na kwiatowej” to książki, które pokazują wartość przyjaźni. Pokazują, jak wielką siłę ma ta relacja. Przyjaźń, moim zdaniem, jest najważniejszą relacją, jaka może zaistnieć między ludźmi. Bo pamiętajcie, że prawdziwa miłość nie zrodzi się bez przyjaźni. Tam, gdzie nie ma przyjaźni, nie ma też miłości, zaufania.

Przyjaźń jest w życiu najważniejsza, bo tyczy się bliskiej relacji z drugim człowiekiem, opartej na wzajemnym zaufaniu, bliskości, szczerości i możności polegania na sobie. Zaufajcie mi, bo piszę na ten temat pracę magisterską i z każdym dniem staram się coraz bardziej doceniać swoich przyjaciół, bez których nie chciałabym iść przez życie. A te powieści dodały mi skrzydeł, pokazały, jak wiele mogę zrobić dla innych.

Polecam, polecam i jeszcze raz: POLECAM.
Możecie podarować najlepszej przyjaciółce!