POZNAJ AUTORKĘ - Dorota Wójcik

AKCJA – POZNAJ AUTORKĘ

Imię i nazwisko: Dorota Wójcik

1.  Jaka jest Twoja ulubiona książka/książki (maksymalnie trzy)?

„Znalezione nie kradzione” Stephen King, „Komu bije dzwon” Ernest Hemingway, „Czasami warto umrzeć” Lee Child.

2. A ulubiona piosenka?

Nie mam ulubionej. Piosenka musi mi wpadać w ucho.

3. Jakie jest Twoje najpiękniejsze wspomnienie?

Kiedy wraz z rodziną zgubiliśmy się w Wenecji. Zobaczyliśmy inne oblicze tego pięknego miasta na wodzie. Jego mieszkańcy spożywali kolację przed domem. Rozmawiali ze sobą, a wokoło nie było żadnych turystów, tylko Wenecjanie.

4. Kim jest osoba, która najbardziej Cię inspiruje?

Trudne pytanie, bo w moim życiu jest kilka takich osób, ale jak mam podać jedną, to jest nią Stephen King. Cenię go za pracowitość, nie odkłada nic na później. Działam podobnie.

5. Jak zaczęła się Twoja przygoda z książkami, zarówno czytaniem, jak i pisaniem?

Zaczęłam czytać, jak miałam sześć lat i od tego momentu dosłownie połykałam książki (śmiech). Byłam częstym gościem w bibliotece i nadal jestem. Pisać zaczęłam dziewięć lat temu, zaczęło się od bloga budowlanego, później założyłam blog „Mam do powiedzenia” i to właśnie on mi uświadomił, że wolę pisać opowiadania, a nie informować, a stąd był tylko krok do mojej pierwszej książki „Cecylio, obudź się!”

6. Czy wydarzenia, które wydarzyły się w Twoim życiu wpływają na to o czym piszesz?

Jestem świetnym obserwatorem, więc tak, czasem wtrącę do tekstu coś, co zobaczyłam lub przeżyłam, ale na szczęście moja wyobraźnia pozwala mi na to, by tworzyć historie, w których brak mojej osoby.

7. Gdybyś mogła zamieszkać w dowolnym miejscu na Ziemi – gdzie by to było?

Kocham morze. W moich marzeniach widzę się gdzieś w małym domku na brzegu Oceanu (śmiech), bo tam jest cieplej.

8. Gdybyś miała milion złotych, co byś z nim zrobiła?

Tę informację zachowam dla siebie, ale część na pewno przeznaczyłabym na chore dzieci i domy dziecka.

9. Skoro życie jest takie krótkie, dlaczego nie robimy tylu rzeczy, które lubimy?

Myślę, że czasem zajmuje nam trochę czasu, by odkryć, co naprawdę lubimy. Dlatego życie jest takie ciekawe, próbujemy, stwierdzamy, że to nie to i zaczynamy od nowa.

10. Co robisz, gdy nikt nie patrzy? (To pytanie ma charakter typowo humorystyczny😊)

Mówię do siebie (śmiech) i później to opisuję.

Bardzo dziękuję za możliwość „przepytania” Cię. Mam nadzieję, że pytania nie były problemowe.

Dziękuję za pytania, z prawdziwą przyjemnością na nie odpowiedziałam. 

Życzę wszystkiego dobrego!